اتاق های ساکت

برای اشیاء خانه ما در پشت درهای بسته چه اتفاقی می افتد؟
دنیای عجیب و شگفت انگیز خانه واکاوی شده یوریان کویینتاناس نوبل

عکس ها از: یوریان کویینتاناس نوبل
متن از: سوفی رایت
ترجمه: ماهرخ علی پناهلو – اختصاصی آکادمی عکاسی مدرسه هنر های معاصر

تا به حال به این فکر کرده اید که وقتی صبح از منزل خارج می شوید، برای وسایلتان در خانه چه اتفاقی می افتد؟ در پروژه یوریان کویینتاناس نوبل با نام اتاق های ساکت، اشیای بی جانی که گوشه و کنار اتاق او را پرکرده اند، زنده می شوند و پازل های تصویری پیش بینی نشده و عجیبی را شکل می دهند. پرتره های شیطنت آمیز کویینتاناس نوبل از خانه که به خوبی نشان می دهند چطور عکاسی می تواند ما را وادارد تا دگرباره نگاهی نو به اطرافمان داشته باشیم، بیان گر این نکته هستند که چطور کوچک ترین جزئیات روزمره می توانند در برابر لنز دوربین تغییر شکل دهند. او می گوید: «تصور می کنم که چطور این المان های معمولی که برایمان بی اهمیت و کسالت آورند، پس از اینکه ما درب خانه را می بندیم شکوه و جلال خود را بازمی یابند.» هر تصویر، اگرچه ساکت است، مملو از کنش و انرژی ای است که همانند موسیقی از یک عکس به عکسی دیگر جاری است.

عکاس با استفاده از دستانش، بینش کوبیستی خود را به کار انداخته و آنچه را که در برابر خود مشاهده می کند واکاوی کرده و فضایی جدید و زنده را در اطراف اشیاء موردنظر بنا می کند. کویینتاناس نوبل بیان می کند که «من در ابتدا با چند بخش کردن هر صحنه و ترکیب بندی نامنظم آغاز می کنم، سپس با روشی انتزاعی به محیط درون خانه نزدیک می شوم و فقط مهم ترین بخش های هر شئ را قابل رویت می کنم.» سطح عکس به دست آمده، مدخلی است به دنیایی تک رنگ و عجیب که عاری از انسان اما سرشار از نشانه هایی از اوست. ویژگی این حوزه موازی، به واسطه مسطح بودن عکاسی، اشیاء پیش پا افتاده روزمره ای است که به اشکال هندسی مشخص تقلیل یافته اند. به نظر می رسد که این اشیاء، در زندگی روزمره شان از انسان هایی که در همان خانه زندگی می کنند، تقلید می کنند، جعبه ای که مژه مصنوعی بر چشم دارد و سیگارهایی که خودشان را دود می کنند.

یوریان کویینتاناس نوبل با تغییرشکل اطرافش در پی آن است که ادراک ما از واقعیت و کنترل و دانشی که به نظر می رسد ما از دنیای قابل رویت اطراف داریم را به چالش بکشد. دنیای شورانگیز اتاق های ساکت، با آشنایی زدایی از اشیاء آشنا، حاکی از آن است که همیشه چیزی بیش از آنچه به چشم می آید وجود دارد، و برخلاف آنچه باور داریم، اشیائی که در اطرافمان وجود دارند با انرژی غیرقابل کنترلشان در حال هیاهو هستند. کویینتاناس نوبل توضیح می دهد که: « هر یک از عکس ها اتاقی از خانه را بازنمایی می کند که اشیاء در آنجا با هم رابطه برقرار کرده و روایتی کوچک خلق می کنند که قابل تفسیر است.» ما دعوتیم که در این «خانه» واکاوی شده، یک بازی مبتنی بر حدس و گمان را در جهانی عجیب بازی کنیم که اشیاء دقیقاً آن چیزی که می نمایند نیستند.